Na 18 jaar weer Til­burg (1993−2001)

Seizoen 1993-1994 eindigt met het kampioenschap voor Couwenberg Trappers Tilburg. Eerder dat seizoen had het team ook al de beker gewonnen (3-1 tegen Geleen). Doug Mason krijgt als coach voor elkaar wat hem eerder als Tilburg-speler niet lukte. In de vijfde en beslissende wedstrijd van de finaleserie om het kampioenschap van Nederland verslaan de Trappers Geleen met 3-2. Het is dan 17 jaar na de 'onttroning' in 1977. Niet dat Tilburg ooit echt weg was. De enige Nederlandse club die tot op heden nooit ontbrak op het hoogste niveau, was ook in de tussenliggende periode een echte topclub. In de 16 tussenliggende seizoenen deden de Trappers 11 keer mee in de eindfase, zes keer was dat in een finalepoule om het kampioenschap van Nederland, vijf keer in play-offs met een halve finale en een finale volgens het principe van de meest gewonnen wedstrijden (drie keer kwamen ze tot in de halve finale en twee keer tot in de finale). Het team van Mason bestaat uit een mix van Nederlands talent van elders, zoals Theo van Gerwen uit Eindhoven en Antione Geesink en Hein van de Heuvel uit Den Bosch, 'imports' als Dave Livingston en Igor Akulin en een Tilburgs contigent dat onder meer bestaat uit de keepers Martin Trommelen en Marco Hendriks en spelers als Henri de Kort, Marco Donders, Frank Jacobs en de gebroeders Bram en Dave Bouckaert. De solide basis van het team staat garant voor een aantal zeer succesvolle jaren. De seizoenen 1994-1995 en 1995-1996 wordt de titel geprolongeerd, in 1996-1997 en 1997-1998 is het team in de play-offs verliezend finalist en in 2000-2001 is er weer een kampioenschap. De beker gaat nog drie keer naar Tilburg. Vanaf het moment dat de bekercompetitie eindigt met een bekerfinale, waren de Trappers tot op heden (2004) in maar liefst 11 van 14 edities present! Vijf keer wonnen ze de finale (in 1991-1992, 1993-1994, 1994-1995, 1996-1997 en 2000-1001) en er waren verliezen tegen Nijmegen (in 1995-1996 en 1998-1999), Heerenveen (in 1997-1998 en 2001-2002) en Amsterdam (in 2002-2003 en 2003-2004). Seizoen 1994-1995 behaalt Tilburg weer zowel de beker als de kampioenstitel in finales tegen Geleen. De bekerfinale is uitgetekend: 8-1. En deze keer waren in de play-offs drie wedstrijden genoeg om de best-of-five-serie te winnen. De laatste wedstrijd eindigde in een 14-2 monsterzege. Voor de Limburgers was het overigens de vierde achtervolgende keer dat zij in de finale stonden. En evenzoveel keer moesten ze toezien hoe een ander de kampioensbeker in ontvangst nam (in 1992 was dat Utrecht, in 1993 Nijmegen en in 1994 en 1995 dus Tilburg). Ook in de jaren '80 was dat al twee keer het geval geweest (in 1987 en 1990). Meetpoint Eaters Geleen, later Hatulek Eaters Geleen, beschikte in de eerste helft van de jaren 90 over een uitstekende formatie. In het seizoen 1992-1993 gaat de beker naar Geleen en in de seizoenen 1992-1993 en 1993-1994 is het team zelfs eerste na de reguliere competitie. Het zijn de jaren van de 'B Train', de 'import'-aanvalslijn Chris Brant, Rick Boh en Troy Binnie. Seizoen 1995-1996 staat CVT Keuken Tilburg Trappers tegen Fulda Tigers Nijmegen in de finale van de play-offs. Het gaat er beduidend heter aan toe dan het jaar daarvoor. Tussen de Brabanders en Gelderlanders bestaat een felle rivaliteit die dateert uit de halve finale-serie van het seizoen 1993-1994. Het maximale aantal van zeven wedstrijden is nodig en drie wedstrijden worden met één doelpunt verschil beslist, waarvan twee in de verlenging. Zo ook de zevende wedstrijd. In Tilburg is het Theo van Gerwen die in de verlenging de beslissende treffer scoort. In Tilburg zijn er die jaren niet alleen de successen van het eerste team. Bij zijn aanstelling had Mason van clubvoorzitter Jan de Greef ook als opdracht meegekregen om de jeugdopleiding te moderniseren. Van het fundament dat in die periode is gelegd, plukt Tilburg Trappers ook vandaag de dag nog de vruchten.