In februari 2011 speelt het Nederlands vrouwenteam een WK in Newcastle, Australië. Oranje gaat daar als een raket van start. De eerste drie duels leveren 25 doelpunten op, terwijl Nederland geen enkel tegendoelpunt hoeft te incasseren.
In de eerste wedstrijd klopt Nederland Slovenië met 0-3 (0-0, 0-2, 0-1). Daarna wordt Kroatië met liefst 9-0 aan de zegekar gebonden (1-0, 5-0, 3-0). Ook de derde wedstrijd van Oranje resulteert in een monsterscore. Het arme België wordt in een derby der lage landen met 13-0 vermorzeld (2-0, 7-0, 4-0).
Daarna begint voor Nederland het grote werk. In het vierde duel wacht Hongarije. Na een 1-1 tussenstand na de eerste periode komen de Oranjevrouwen in de tweede periode op achterstand. In de derde periode worden de Hongaarse vrouwen echter geconfronteerd met een ontketend Nederland, dat in 20 minuten zuivere speeltijd vier keer weet te scoren. Eindstand: 2-5 (1-1, 1-0, 0-4).
De laatste wedstrijd tegen gastland Australië is een echte finale. Beide landen hebben tot dan toe de volle buit binnengehaald en moeten in een onderling duel uitmaken wie de WK-titel in de wacht sleept. En het wordt een heuse thriller. Na zestig minuten is de stand 2-2 (0-0, 1-1, 1-1). Omdat ook in overtime geen beslissing valt komt het aan op penaltyshots. En daarin toont Nederland zich de sterkste. Eindstand: 3-2 voor Nederland, dat hierdoor promoveert naar Division 1B. Claudia van Leeuwen wordt uitgeroepen tot beste goalie van het toernooi.