In het seizoen ‘95-‘96 speelde het nationale vrouwenteam veel wedstrijden in vergelijking tot andere jaren. In december ‘95 werd het Nederlands team uitgenodigd om twee wedstrijden te spelen in en tegen Zwitserland. Er werd 0-8 en 0-4 verloren. De tweede wedstrijd hadden de gastvrouwen veel moeite om te scoren. Een paar maanden eerder had Zwitserland brons gewonnen op het EK voor A-landen, achter Finland en Zweden, dus voor Nederland waren als B-land het absoluut geen slechte uitslagen. Intussen moest Rinus Dobber de functie van materiaalman helaas opgeven om familiaire redenen. Math Hautvast, al verantwoordelijk voor het materiaal in de periode 1989-1990, nam die taak weer op zich.
In januari ‘96 ging het naar Frankrijk voor twee vriendschappelijke interlands tegen de Franse vrouwen. Met enkele afwezigen verloor Nederland met 1-11 en 0-10 in resp. Belfort en Epinal. Een maand later vlogen de Oranjedames zes dagen naar Canada om vooral wedstrijden te spelen tegen sterke vrouwenteams en zich zo goed mogelijk voor te bereiden op het komende EK in Slowakije. Het werd 0-8 tegen de University Wilfried Laurier (met enkele speelsters van Team Canada), 2-5 tegen Senior AAA Team London Devilettes, 5-4 tegen MacMaster University en 1-9 tegen één van de topteams in Canada, Senior AAA Toronto Red Wings, waarin ook enkele speelsters van Team Canada en Team USA speelden.
Twee weken later vertrok de bus van Willie van der Veer (jarenlang Oranje-chauffeur) vanuit Eindhoven naar Travrna en Piéstany in Slowakije voor het EK in de B-poule. In de eerste wedstrijd tegen nummer 3 Tsjechië zorgde Oranje meteen voor een verrassing. Nederland hield de favorieten op 4-4. Al na 18 seconden troffen de Oranjevrouwen voor het eerst doel. Na een zeer spannende wedstrijd bleef het bij een verdiende 4-4, waarna de Nederlanders in de kleedkamer en op de tribune een klein feestje bouwden. Hun tegenstanders bleven wel héél lang in hun kleedkamer. Het zal er wel gestormd hebben!!Tegen de Deense vrouwen stond het lang 1-2, totdat twee minuten voor tijd een dwarrelende puck nog doel trof: eindstand 1-3. "Hopelijk zal dat doelpunt aan het einde van de groepswedstrijden niet nekken", werd er nog gezegd. In de laatste poulewedstrijd ging het weer om het doelsaldo. Tsjechië had met 7-2 van de Britsen gewonnen en met 3-5 van Denemarken verloren. Nederland moest daarom met 7 doelpunten verschil winnen om te kunnen spelen voor de 3e plaats. Na 40 minuten was het pas 3-1, dus werd alles geriskeerd. Bij een stand van 5-1 en een powerplay haalde coach Hrelja keeper Jacobs van het ijs voor een extra veldspeelster en dat hielp. Het werd 6-1. Op de tribune begonnen de Tsjechen wel nerveus te worden. En toen Nederland 32 seconden voor tijd zelfs 7-1 scoorde, begonnen ze zelfs te beven. Vijftien seconden voor tijd had Oranje nog een goede kans, maar de Engelse doelvrouw haalde het schot van de doellijn en daarmee was het sprookje uit. Wat bitter…., met 7-1 gewonnen en toch verloren. Bij de tonen van het Wilhelmus -wat toch al niet zo vaak gespeeld werd in het ijshockey- liepen heel wat tranen van teleurstelling over de Nederlandse wangen.
De volgende dag moest men spelen voor de 5e plaats en weer was Frankrijk de tegenstander. Het Nederlands team was mentaal kapot van de domper een dag eerder en de Fransen kregen de wedstrijd op een presenteerblaadje. Na 2 minuten had Oranje al een penaltyshot tegen en stond het met 0-1 achter. Het werd uiteindelijk 3-7 met als resultaat dus weer een 6e plaats in de eindrangschikking. Nancy van der Linden, Lieke Erades en Marion Pepels werden uitgeroepen tot de beste Nederlandse toernooispeelsters. Marion Pepels werd bovendien topscorer van het EK, met 5 goals en 4 assists.
Aan het eind van het seizoen nam het nationale team nog deel aan het internationaal toernooi van Cercy Pontoise in Parijs. Aan Nederlandse zijde waren helaas maar 1 keeper en 10 speelsters van de partij. Groot-Brittannië was ook onder de deelnemers en dat team wilde revanche voor de nederlaag tijdens het EK. Die revanche kregen ze ook, want de Britse vrouwen wonnen met 4-0 van Nederland. Aan het eind van dit toernooi deelde coach Hrelja het team mee, dat hij om persoonlijke redenen zou stoppen als coach van het nationale vrouwenteam.
Interlands in ‘95-‘96:
Zwitserland-Nederland 8-0
Zwitserland-Nederland 4-0
Frankrijk-Nederland 10-0
Frankrijk-Nederland 11-1
Nederland-Tsjechië 4-4*
Nederland-Denemarken 1-3*
Nederland-Groot-Brittannië 7-1*
Nederland-Frankrijk 3-7*
Nederland-Groot-Brittannië 0-4*
Wedstrijden EK B-poule 1996 Piestany/Travna, Slowakije