Sei­zoen 1988 – 1989

De internationale ijshockeyfederatie IIHF kreeg aan het eind van de jaren tachtig in de gaten dat het vrouwenijshockey steeds populairder werd en besloot daarom in 1990 het eerste officiële WK in Canada te organiseren. Een jaar daarvoor, in april 1989, zou eerst een Europees kampioenschap worden gehouden in de Duitse stad Düsseldorf. Hiervoor hadden zich 10 landen aangemeld, maar er was maar plaats voor acht deelnemers. Daarom moesten er in maart kwalificatiewedstrijden gespeeld worden. Ook Nederland moest zich zien te kwalificeren. Een aantal maanden daarvoor was er in ons land een heuse nationale selectie gevormd met centrale trainingen en oefenwedstrijden. De Nederlandse vrouwen waren daarom voorbereid op wat komen ging. In maart ‘89 vertrok een selectie van 22 speelsters naar Engeland, waar twee kwalificatiewedstrijden tegen Groot-Brittannië moesten worden afgewerkt. Onder leiding van hoofdcoach Jan van 't Hof en Tonnie de Groot behaalde Oranje twee overwinningen (beide keren 4-2) en kon Oranje zich dus opmaken voor het eerste officiële EK ooit.

Aan dat eerste EK van 1989 in Düsseldorf en de voorstad Ratingen namen de volgende landen deel: Finland, Zweden, West-Duitsland, Noorwegen, Zwitserland, Denemarken, Tsjecho-Slowakije en Nederland. De eerste vijf landen op dit EK plaatsten zich direct voor het eerste WK, dat een jaar later in de stad Ottawa zou worden gehouden.

Nederland speelde drie groepswedstrijden en verloor respectievelijk van Zweden (0-12), Zwitserland (1-17) en Noorwegen (0-14). In de kruisfinales tegen Denemarken toonden de Nederlandse vrouwen aan, dat de twee overwinningen in Groot-Brittannië geen toeval waren geweest. Tegen de Deense ijshockeysters werd eervol verloren met slechts 1-2. Daarna wachtte de wedstrijd om de 7e en 8e plaats tegen de Tsjecho-Slowaakse vrouwen, die tot op dat moment ook alle wedstrijden hadden verloren. Helaas waren de Oranjevrouwen door het overvolle programma erg vermoeid geraakt en hadden weinig verweer tegen hun opponents uit Tsjecho-Slowakije, die hun krachten beter hadden ingedeeld. Het duel werd ruim verloren met 1-7. Er was wel persoonlijk succes voor Irene Pepels, die werd uitgeroepen tot beste toernooispeelster bij Nederland.

Ondanks de verliespartijen hadden de Nederlandse vrouwen hun eerste officiële internationale ervaringen opgedaan en dat smaakte natuurlijk naar meer. Toch speelde het nationale vrouwenteam aansluitend niet veel interlands. De hoge reiskosten en de kosten van ijshuur speelden daarbij een grote rol. Dat stond in schril contrast met bijvoorbeeld West-Duitsland, dat veel toerde in Europa en een relatief groot aantal interlands kon spelen.

In 1990 speelde Nederland nog tegen Groot-Brittannië en twee keer tegen West-Duitsland. Oranje verloor alle drie de wedstrijden. In april van dat jaar vond zoals gezegd in Ottawa het eerste officiële WK voor vrouwen plaats. Thuisland Canada eiste de eerste wereldtitel voor zich op vóór USA, Finland, Zweden, Zwitserland, Noorwegen, West-Duitsland en Japan.

Interlands in ‘88-‘89:
Groot-Brittannië-Nederland 2-4
Groot-Brittannië-Nederland 2-4
Nederland-Zweden 0-12*
Nederland-Zwitserland 1-17*
Nederland-Noorwegen 0-14*
Nederland-Denemarken 1-2*
Nederland-Tsjecho-Slowakije 1-7*
* Wedstrijden EK 1989 in Düsseldorf/Ratingen, West-Duitsland

Ondanks de verliespartijen hadden de Nederlandse vrouwen hun eerste officiële internationale ervaringen opgedaan en dat smaakte natuurlijk naar meer. Toch speelde het nationale vrouwenteam aansluitend niet veel interlands. De hoge reiskosten en de kosten van ijshuur speelden daarbij een grote rol. Dat stond in schril contrast met bijvoorbeeld West-Duitsland, dat veel toerde in Europa en een relatief groot aantal interlands kon spelen.

In 1990 speelde Nederland nog tegen Groot-Brittannië en twee keer tegen West-Duitsland. Oranje verloor alle drie de wedstrijden. In april van dat jaar vond zoals gezegd in Ottawa het eerste officiële WK voor vrouwen plaats. Thuisland Canada eiste de eerste wereldtitel voor zich op vóór USA, Finland, Zweden, Zwitserland, Noorwegen, West-Duitsland en Japan.

Interlands in ‘88-‘89:

Groot-Brittannië-Nederland 2-4

Groot-Brittannië-Nederland 2-4

Nederland-Zweden 0-12*

Nederland-Zwitserland 1-17*

Nederland-Noorwegen 0-14*

Nederland-Denemarken 1-2*

Nederland-Tsjecho-Slowakije 1-7**

Wedstrijden EK 1989 in Düsseldorf/Ratingen, West-Duitsland