Marion Pepels was 18 jaar international. Stond aan de basis van het Nederlandse vrouwenijshockey. Behaalde landskampioenschappen in Nederland, maar ook in Zwitserland en Australië. En is een ijshockey-opleider pur sang.
Smoke Eaters Geleen Vrouwen moet uit aantreden tegen de Tilburg Trappers Ladies op 10 december 2023. Mythe Martens vertelt:"In de groepapp lees ik dat de Smoke Eaters speelsters te kort komen. Samen met een andere ex-international, Glynis Barton, spelen we nog sporadisch mee en heb ik me aangemeld voor deze wedstrijd. Tot mijn verbazing was ook Marion Pepels van de partij. De wedstrijd begint om 2 uur 's middags. Op aangeven van Marion Pepels weet Glynis Barton de score te openen. Ons team loopt uit naar 1-4. In de kleedkamer in de tweede pauze komt het hoge woord eruit. Marion kondigt haar definitieve afscheid als speelster aan. In de slotperiode zie ik Marion Pepels vrij staan bij het doel. Ik pass op haar en zij scoort prompt 1-5 (49.47). Later zorgt Marion ook nog op de powerplay voor de 2-6 eindstand (56.37)."
Een waardig besluit van een imposante carrière die vijf decennia omvat.
De op Aruba geboren Marion - haar vader was sportleraar aan het Colegio Arubano - startte op 16-jarige leeftijd met kunstrijden in Geleen. In haar straat in Valkenburg verrees in 1981 de Geulhal. En nadat ze een documentaire had gezien over de 'Miracle on Ice' (Een Amerikaans studententeam versloeg de oppermachtige Sovjet-Unie en werd Olympisch kampioen) was Marion helemaal verkocht. Meteen in de herfst van 1981 vormde zij samen met zus Irene en een tiental andere enthousiaste vrouwen de Falcon Girls Valkenburg. Een team dat meteen het seizoen 1981-1982 speelde. Negen seizoenen lang verdedigde zij de kleuren van Valkenburg. En passant vier landskampioenschappen vierend (1983-1984; 1987-1988; 1988-1989 en 1989-1990). Dat was niet altijd vanzelfsprekend. Want de dames moesten veel hindernissen nemen. Zoals bijvoorbeeld het uitwijken naar Hasselt voor ijstrainingen en het spelen van wedstrijden in West-Duitsland, omdat de eigen Geulhal maar van november tot januari in bedrijf was.
In de herfst van 1981 ben ik met ijshockey gestart. Ik weet nog dat ik de eerste training op mijn kunstschaatsen deed. Gelijk de dag erna kocht ik een paar ijshockeyschaatsen.
— Marion Pepels
Vanaf 1990-1991 kwam Marion Pepels uit voor SC Lyss. De eerste contacten hiervoor waren gelegd tijdens de officieuze WK in 1987. En tijdens een toernooi in Berlijn bleek SC Lyss nog steeds belangstelling te hebben.
Pepels tekende een contract voor een jaar. Aanvankelijk was het de bedoeling van Marion om maar één seizoen te blijven. Maar dat pakte anders uit. Als speelster succesvol trad zij voor die club ook op als ijshockey-instructeur en trainer/coach van de jeugd. In de periode met Marion veroverde SC Lyss driemaal het nationale kampioenschap, te weten in 1992-1993; 1994-1995 en 1995-1996.
Maar het kan nog beter. In het seizoen 1996-1997 komt Marion uit voor het Canadese topteam London Devilettes van de Central Ontario Women's Hockey League. Onbetwist de sterkste liga voor vrouwen.
Echter, na een jaar is zij terug in Zwitserland. Na een niet zo geweldig seizoen, sprekend over het team, bij DEHC Biel verhuist zij naar EV Zug. En prompt wordt het team dat seizoen kampioen van Zwitserland (1998-1999). Tot en met seizoen 2002-2003 komt zij uit voor EV Zug. Maar ondertussen heeft zij in 2000 nog een uitstapje naar Australië gemaakt om daar voor de Canterbury Eagles Sydney uit te komen. Prompt veroverde zij ook daar met haar team het landskampioenschap.
Daarna keert zij terug naar Nederland en combineert het spelen bij Smoke Eaters Geleen - bij de Falcon Girls stopte in 1995 - met het spelen in de Duitse competitie. Eerst bij DEC Düsseldorfer Devils en later bij DSC Krefeld 97.
Ik ben helemaal gek van ijshockey, de snelste teamsport ter wereld
— Marion Pepels
Ook internationaal deed Marion van zich sprekend. In 1987 was zij met Oranje in Canada voor de eerste (officieuze) WK voor vrouwen. Een Spartaanse reis voor de vrouwen, want alle kosten waren voor eigen rekening. De ijshockeybond verstrekte slechts kousen en shirts. Marion smaakte het genoegen om één van de vier doelpunten te scoren die Team Canada in het gehele toernooi tegen kreeg! Ook al speelde Marion in Zwitserland ze was niet te beroerd om even op en neer te komen voor twee wedstrijden van Oranje tegen Duitsland.
Met aanvoerster Marion Pepels werd Nederland in 2001 Wereldkampioen in Boekarest, Roemenië en promoveerden naar de Divisie I.
Marion vertelt:"In 2003 na het WK Divisie II vroegen vertegenwoordigers van de Canadese Hockey Hall of Fame om mijn handschoenen. Ik was op dat moment de oudste vrouwelijke speler die deelnam aan een IIHF Wereldkampioenschap. De handschoenen zijn vervolgens tentoongesteld in de Hockey Hall of Fame in Toronto."
Tot tweemaal toe kroonde zij zichzelf tot topscorer van een officieel toernooi. In 1996 in Slowakije bij de EK B-Pool (4W 5G 4A 9P) en in 2001 in Roemenië bij de WK C-Pool.
Na 18 jaar Oranje en op 45-jarige leeftijd beëindigde Marion haar internationale carrière bij het WK in Italië in 2005.
Het is een eer dat ik tot de pioniers van het vrouwenijshockey behoor
— Marion Pepels
Opgeleid als CIOS-sportleraar was Marion Pepels in Zwitserland, Canada, Nederland en overal actief als opleider van de jeugd. Niet alleen in ijshockey, maar ook als zwem- en tennis-instructeur. En dat dan zowel op clubniveau als bij zogenaamde ijshockeykampen.
Twee jaar heeft ze de jongste jeugd in Geleen van de Smoke Eaters onder haar hoede gehad. In 2003 heeft ze ook het Nationale U16 Meisjesteam mede opgezet. En zij ging mee met de meiden, tot 2007, als coach van de U16. Van 2005 tot en met 2007was ze ook assistent coach van het nationale vrouwenteam. En nog steeds zit het opleiden haar in het bloed. Zo is zij als zwem- en schaatsinstructeur nog altijd verbonden aan sportcentrum Laco Glanerbrook in Geleen.
Op 21 september 2024 vond de ceremonie plaats waarbij Marion Pepels lid werd van de Hockey Hall of Fame.