Zeven keer Hee­ren­veen (1977−1983)

Na zes seizoenen Tilburg Trappers dat de klok sloeg, vindt in het seizoen 1976-1977 een wisseling van de wacht plaats. Feenstra Verwarming Heerenveen heet zowel de nieuwe bekerwinnaar als de nieuwe landskampioen. Dat laatste bevalt de Friezen zo goed dat ze besluiten die titel ook maar meteen zes keer te prolongeren. Met zeven kampioenstitels op rij stichten de Feenstra Flyers - zoals ze vanaf 1978 gaan heten - de tot nu toe langst durende dynastie in de Nederlandse ijshockeygeschiedenis. Gedurende de zeven kampioensjaren dulden de Flyers slechts één keer een andere bekerwinnaar. De Bisschop Amsterdam wint in het seizoen 1979-1980 de Coupe Nationale Nederlanden. Net als Raak een aantal jaren daarvoor, bestond het Friese team uit een groot aantal Nederlandse Canadezen: Brian de Bruyn, Frank van Soldt, Jack de Heer, Leo Koopmans, Mike Kouwenhoven, Ted Lenssen, speler/coach Larry van Wieren en anderen, en één Nederlands Amerikaan: Jan Janssen. Samen met uitstekende 'imports' zoals de verdedigers Gordon MacDonald, Mike Powers en Robin Sadler, vormden zij de basis van een team dat, met name wanneer het erop aan kwam, jarenlang schier onoverwinnelijk was. Seizoen 1976-1977 is het nog zo dat het team dat aan het einde van de competitie bovenaan staat, kampioen van Nederland is. De bekercompetitie kent een zelfde opzet. Tilburg is regerend kampioen en was met name de twee voorafgaande jaren ongenaakbaar. Zowel de beker als het kampioenschap is dan ook vooral een strijd tussen Tilburg en Heerenveen. In de onderlinge bekerduels winnen de Friezen thuis met 6-4, uit in Tilburg wordt het 5-5. Het enige andere punt dat ze laten liggen, is tegen Amsterdam (5-5). Tilburg levert zowel bij Nijmegen (3-3) als Den Haag (5-5) een punt in. Het gevolg is dat Feenstra Verwarming Heerenveen met een voorsprong van drie punten de beker wint. In de onderlinge duels voor het kampioenschap houden de beide rivalen elkaar in evenwicht. In alle vier de wedstrijden van de (dubbele) competitie wint de thuisclub. De uitslagen, 10-0 en 7-1 in Tilburg en 6-4 en 7-3 in Heerenveen, geven aan dat de Trappers zeker niet van plan zijn zich zonder slag of stoot te laten onttronen. Feenstra lijdt verder alleen verliezen tegen Den Haag en Groningen en komt in 24 wedstrijden tot 38 punten (19 wedstrijden gewonnen en vijf verloren). Omdat Tilburg het tegen de anderen minder goed doet en op 34 punten blijft steken, gaat de kampioenstitel voor de eerste keer naar Friesland. Jack de Heer, dat seizoen van Tilburg naar Heerenveen gekomen, eindigt met 56 doelpunten en 76 assists in 38 wedstrijden, bovenaan op de topscorerslijst. Bij het behalen van de tweede en derde landstitel is GIJS Groningen de grootse concurrent. Vooral seizoen 1977-1978 kent een buitengemeen spannende finale. Met één punt voorsprong op nummer twee Tilburg en drie punten op Heerenveen, zijn de Groningers eerste in de reguliere competitie. Uiteindelijk is in de eindronde - een minicompetitie tussen de bovenste vier teams - de wedstrijd Groningen tegen Heerenveen beslissend. De Friezen winnen met 1-2 en de twee teams eindigen met een gelijk aantal punten. Het betere onderlinge resultaat bezorgt Heerenveen de tweede titel op rij. De eindronde van 1978-1979 eindigt met een verschil van twee punten tussen de beide Noordelijke clubs. De volgende seizoenen staan in het teken van de tweekamp tussen Feenstra Flyers Heerenveen en De Bisschop Amsterdam. Seizoen 1979-1980 winnen de Flyers de beker met een solide reeks. In de reguliere competitie eindigen de Amsterdammers op de eerste plaats. In de eindronde zetten de mannen van Van Wieren de zaken echter snel weer recht. Alleen in de uitwedstrijd in Amsterdam laten ze een punt liggen (4-4). In Heerenveen eindigt het onderlinge duel in een overtuigende 8-4 overwinning voor de thuisploeg. De hoofdstedelingen laten ook punten liggen in Groningen en Nijmegen, maar eindigen nog wel op de tweede plaats. Voor De Bisschop had 1980-1981 het seizoen moeten zijn. De Amsterdammers winnen de beker met drie punten voorsprong op Heerenveen. Ook in de reguliere competitie gaat het ze voor de wind. Amsterdam wordt eerste, met zes punten voorsprong op nummer twee Nijmegen, acht op nummer drie Tilburg en negen op nummer vier Heerenveen. In de play-offs - voor de eerste keer met series volgens het principe van de meest gewonnen wedstrijden - zijn de vier halve finale-wedstrijden tussen Amsterdam en Heerenveen weliswaar close, maar gaan toch gewoon de Friezen naar de finale. Daar zijn drie wedstrijden tegen Tilburg voldoende om voor de vijfde keer het kampioenschap binnen te halen. Het seizoen daarop kan Amsterdam voor de beker nog wel meekomen, maar zijn de Flyers superieur in zowel de reguliere competitie als de einderonde (die in ere is hersteld). In de eindronde - nu een dubbele competitie met vier teams - is het gat met nummer twee Nijmegen 11 punten en dat met nummer drie Amsterdam 12. In Nijmegen werkt de tweede plek inspirerend. Seizoen 1982-1983 kloppen de jonge Gelderlanders met nog meer nadruk aan de poort. Het is echter (nog) niet voldoende: ook deze keer pakt Feenstra Flyers Heerenveen de dubbel.