Piet van Hees­wijk

Piet van Heeswijk, geboren 29 mei 1922, was een multi-talent. Als sportman beoefende hij vele sporten en dat op het hoogste niveau. Al beschouwde hij zichzelf niet als sportmaniak. Tennis, rolhockey en voetbal waren het in eerste instantie favoriet. Hij schopt het in het voetbal zelfs tot makkelijk scorende spits van H.V.V. Maar met de Haagse kunstijsbaan net geopend in 1937 maakt HHYC speler en Oranjeklant Bob van der Stok zijn opwachting bij pa Van Heeswijk. Met succes bepleit hij dat Piet naast voetbal ook zich mag bekwamen in ijshockey. Voorwaarde van pa was wel dat hij zijn schoolwerk niet zou verwaarlozen. Maar met dat schoolwerk kwam het allemaal prima in orde. En het ijshockey grijpt de jonge Piet. Naast trainingen op de kunstijsbaan legt hij op de bevroren sloten van de Haagse wijk Marlot de basis voor zijn ijshockeycarrière. En voordat hij het goed en wel beseft speelt hij in HHYC 1, samen met cracks als Felix de Jong en Hans Gerritsen. Hij maakte zijn debuut op vijftienjarige leeftijd 30 april 1938; thuis tegen AYHC.

Tijdens een westrijd van Piet zeilt de puck over de boarding. Thuisgekomen kijkt Piet verbaasd op als hij zijn vader aantreft met een kolossaal verband om zijn hoofd.....

Hij scoort zijn eerste doelpunt in HHYC 1 op 8 december 1938 thuis tegen UPA Antwerpen. En nog datzelfde seizoen maakt hij zijn opwachting in het Nederlandse Juniorenteam. Op 18 maart 1939 in Antwerpen scoort hij een hattrick tegen de Belgische Junioren. Hij groeit in de ijshockeysport, maar merkt dat zijn vorderingen op het ijs ten koste gaan van zijn vaardigheden als voetballer. En voor Piet is ijshockey nummer één. "Hoe graag ik ook voetbal, ijshockey gaat bij mij boven alles en bovendien zijn de avondwedstrijden een geschikte onderbreking voor mijn dagelijkse studie."

Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelt hij slechts een handvol wedstrijden. Maar in het al bevrijdde Noord-Brabant speelt hij in de winter van 1944-1945 een drietal wedstrijden met Tilburg Trappers tegen Canadese militairen. Dan gaat in de daaropvolgende seizoenen het ijshockey los. En Piet stijgt tot grote hoogte als captain van zowel HHYC als Oranje.

Tussendoor is hij in 1947 met het Nederlands Studententeam te Davos bij de 7de Universitaire Wereld-Winterspelen. Maar Piet krijgt de bof. En moet vanuit zijn ziekbed in een armetierig hotelletje de verhalen van zijn teamgenoten over de wedstrijden van zijn team aanhoren.

Begin 1949 is er het volgende bericht: H.H.IJ.C zal het zonder Piet van Heeswijk moeten stellen, die wegens een interne kwestie als lid heeft bedankt. Naast zijn studie, het voetballen bij HVV, maar vooral het verschil in inzicht in het speelsysteem met HHYC-coach, de Hongaar Bobby Tele, leidde tot dit besluit.

Maar dan start verlaat, vanwege de Weense IJsrevue, het ijshockeyseizoen in Den Haag. En Piet kon zijn oude liefde niet vergeten en na een verzoek daartoe van HHIJC heeft hij de stick weer opgepakt. Op 30 november vierde hij zijn comeback in de wedstrijd tegen Antwerpen om de West-Europa Cup. En tijdens zijn eerste shift scoorde hij meteen!

Piet van Heeswijk is een alzijdig sportsman. In de winter beoefent hij de voetbal - en de ijshockeysport en in de zomer speelt hij een behoorlijke partij tennis. Gisteren speelde hij met HVV in Gouda tegen de club van die naam en scoorde het enige doelpunt. Direct na afloop stapte Van Heeswijk ineen auto en reed naar Antwerpen waar hij ’s avonds in het Sportpaleis in het Nederlands ijshockeyteam uitkwam tegen België. In deze ontmoeting nam hij het eerste doelpunt van Nederland voor zijn rekening. Ongetwijfeld is er een sterke body voor nodig om een dergelijke prestatie op één dag te leveren.

Piet debuteerde in Oranje op 17-jarige leeftijd: 27-1-1940 België-Nederland. Na twee perioden is de stand 1-0. In het slotdeel maakt NL gelijk. Piet scoort het wedstrijd winnend doelpunt voor 1-2 . De match eindigt uiteindelijk in een 1-3 zege voor NL. Zijn laatste interland speelde hij op 6-3-1955 in Duitsland tijdens het EK-B in Krefeld. Nederland was met 9-1 de overwinnaar van Joegoslavië. En uiteraard scoorde Piet. Na een rush nam hij het zevende Nederlandse doelpunt voor zijn rekening. Hij was op het laatste moment opgeroepen door de Canadese bondscoach Ed Zukiwski en moest zijn ijzers uit de mottenballen halen (want hij was al drie jaar gestopt met ijshockey). Had éénmaal getraind en was afgereisd naar Duitsland.

In totaal speelde hij 24 interlands en scoorde daarin 23 doelpunten. Een geweldig moyenne. Overigens zou Van Heeswijk van 1968-1971 bestuurslid (vice-voorzitter) zijn van de NIJB.

Jongste zoon Maarten van Heeswijk karakteriseerde zijn vader als volgt: "Piet was een een weloverwogen man, die sociaal graag gezien was. Hij excelleerde zowel in sport als in zijn maatschappelijke carrière."

De speciale eer om als één van de eerste drie leden opgenomen te worden in de Hockey Hall of Fame heeft Piet van Heeswijk te danken aan een trits van feiten. Ten eerste was hij een uitmuntend schaatser en had wat je zou kunnen omschrijven als een ijshockey-instinct. Aanvoerder van HHYC en van Oranje. In 24 wedstrijden als international scoorde hij maar liefst 21 maal. Kortom hij was een zeldzame superster in zijn tijd.

Op 24 september 2022 werd Piet van Heeswijk opgenomen als lid van de Hockey Hall of Fame